Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
jacoline
Wat erg voor je.
Een hond is net een kind voor je.
Wij hebben onze beardie 1.5 jaar geleden moeten laten inslapen, ik weet hoe het voelt.
Sterkte.
gr jacoline
Karin ik wens jullie heel veel sterkte met jullie verdriet en het verlies van jullie lieve hond.
Ik denk altijd….
als een oude hond niet meer kan rennen en spelen, hoeft je echt niet te wachten op het moment dat ie z'n oogjes niet meer open doet. dan is een slaapspuitje een moeilijk maar juiste keuze.
heel veel sterkte liefs linda
Sorry Linda, je denkt er wel makkelijk over, als die niet meer kan spelen of rennen om dan maar een spuitje te geven.Als een dier geen pijn heeft dan vind ik dat een beetje voorbarig om een spuitje te geven. Als jij niet meer uit de voeten kan, dan geven ze jou toch ook geen spuitje.
Maar brocaatje heel veel sterkte met het verlies
Ik weet uit ervaring dat dit een hele moeilijke beslissing is….wanneer laat je je hond inslapen. Wanneer is het moment aangebroken dat ‘het echt niet meer gaat’.
En dan sta je daar met een brok in je keel en tranen in je ogen bij die dierenarts en dan nog twijfel je, terwijl je heel goed weet dat het niet meer anders kon. Onze dierenarts voelde dit dillema heel goed aan. Hij zei tegen me dat dit een hele goede beslissing van ons was. Je knikt en ziet dat je hond al ‘weg’ is bij het verdovingsspuitje….
Later loop je weg met een riem in je hand en thuis staat een lege mand. Een halve zak met voer in de schuur en de brokjes die je hond zo lekker vond op de aanrecht. Met een hoop frustratie en verdriet in je lijf, donder je de hele handel maar in de container, maar het lucht niet op.
Het slijt, dat wel, maar niet zo snel als veel mensen ons willen doen geloven. Iedereen die zo lang een bepaald dier als huisgenoot om zich heengehad heeft, zal dit kunnen beamen.
Ik wens jou en je familie dan ook heel veel sterkte en als je er nog wat over kwijt wilt, dan mag dat wat mij betreft ook op dit prikbord!
Groetjes Miranda
Inderdaad miranda,
we hadden er al vaak over gepraat wanneer neem je de beslissing……
ik dacht toen nog als ie telkens piept en jankt,maar dat doen ze dus niet.
Het weekend vierden we mijn verjaardag en dan zie je opeens het wordt minder,ze reageerd anders op visite ………..
toen ik zondag morgen (iedereen lag nog op bed) ff met de honden lopen………
en dan kan ze bijna niet meer lopen,zakt door haar poten probeerd weer op te staan………….huilend na huis ik wist nu is het DAT MOMENT……..
allemaal nog knuffelen huilen en we gaan……..de laatste weg voor Mandy
nooit wil ze de praktijk in nu loopt ze rustig mee,gaat slapen terwijl we wachten zelfs de poezen in de wachtkamer deren haar niet meer
eigenlijk hoop je dat ze NU niet meer wakker wordt………
er was geen andere keuze we konden alles laten onderzoeken maar daar zou haar lot niet mee veranderen zei de dierenarts
huilend zeggen we ja dan moet het maar………
heb haar samen met kars knuffelend in slaap zien vallen ,koppie nat van onze tranen………en dan…………ga je zonder Menneke na huis ……………..
al huilend schrijf ik dit dan,kan nog niet zonder haar……………
