Onderwerp: Fairbanks mijn laatste bericht
Ik wil graag iedereen bedanken die positief en met begrip op mijn besluit heeft gereageerd.
Ik heb mijn bericht over het treurige besluit geplaatst om de mensen die zich betrokken voelden, op de hoogte te stellen.
Mijn bedoelingen zijn vanaf het begin zuiver geweest en vanuit het hart.
Helaas zijn er altijd mensen die graag van het slechtste uitgaan en mijn bericht hebben opgepakt om een gezellig relletje te veroorzaken.
Mensen die doen alsof ik niet weet wat een verpleeghuis inhoud, alsof ik een naïeve en kinderachtige actie ben begonnen.
Iemand die het zelfs een commerciële actie noemt. Dat zegt een persoon die zich verborgen houd met mail en naam. Als je niets te verbergen hebt, dan ga ik ervan uit dat dat je gewoon in de openheid kunt treden. Zoals Nancy en ik ook hebben gedaan.
Mensen die mijn woorden verdraaien, die ‘geen contact/waardering’ veranderen naar eigen believen in ‘niet voldoende contact/waardering’.
Geen contact is geen contact. En waardering, ja een blijk van waardering is wel gewenst geweest.
Dat had vanuit een PR afdeling kunnen komen, als ze iets ontvangen, kan je op z’n minst een dankjewel zeggen.
Hoe beledigd zijn mensen als ze geen dankjewel of berichtje krijgen op hun verzonden swapje?
Nou dit was géén swapje! Het was een kado, een kostbaar kado. Zowel letterlijk als figuurlijk.
Zowel in mijn woonplaats als bij Nancy, hebben onlangs Kerstfairs plaatsgevonden in verpleeghuizen, grootse evenementen waar van alles verkocht word, tot en met lekkere hapjes aan toe.
Dit gebeurd onder leiding van een PR afdeling. Zoals Nancy al eerder schreef, een PR afdeling had kunnen communiceren bij een aanbod als ik deed.
Ik heb zelf contact gelegd en ook Nancy heeft dat gedaan.
Mijn emailadres, mijn vaste huistelefoonnummer en mijn mobiele telefoonnummer is geen enkele keer gebruikt.
Na 2 weken was het voor mij alsnog moeilijk en zwaar, maar wel verantwoord naar mijzelf om dit besluit te nemen.
Het is ook netjes medegedeeld aan het verpleeghuis. Zij waren niet zo verbaasd omdat zij vrijwel niets tot niets wisten van het Fairbanks-project!
Voor mij nogmaals een bevestiging dat ik een juist besluit had genomen.
Ik heb een bericht met verzoek ontvangen van DHN om een verslag te mogen maken van mijn plannen met Fairbanks.
Van: Rika v. Nellestijn
Verzonden: donderdag 13 november 2008 15:48
Aan: info@poppenhuishobby.nl
Onderwerp: Fairbanks
Geachte Roos Pieter-Visser,
Wat een ontzettend leuk initiatief. Ik las hierover op prikbord. Ik zou graag contact met u willen hebben. Ik zou het namelijk leuk vinden om dit bericht in het tijdschrift Dolls House Nederland te plaatsen.
Zou u mij uw telefoonnummer willen mailen zodat ik met u kan overleggen.
Bij voorbaat hartelijk dank.
Met vriendelijke groet,
Rika van Nellestijn
Dit heb ik afgewezen omdat ik niet in de publiciteit wilde treden en omdat ik geen poppenhuis weggaf om in de belangstelling te staan. Dus aandacht willen, nee, dat wilde ik niet.
We hebben niemand gevraagd om spullen te doneren, wat ons is aangeboden, is vrijwillig door aanbieders gedaan.
Ik heb niet in details willen treden met het trieste Fairbanks bericht, om het beschaafd en netjes te houden.
Ondanks al onze voorzorgsmaatregelen komen er dan toch zulke negatieve reacties.
“utopisch” “'extra' dankbaarheid willen” “Het is niet meer van jou!” “Jullie/je hebt er duidelijk géén afstand van willen doen” “Eerst op deze manier en dan misschien commercieel kunnen verkopen” “Een goede reclamecampagne” “jullie achterbakse manier”
En waar deze op gebaseerd zijn?
Kies hieronder maar iets uit als je een match vind:
- we hebben dozen gekocht om alle meubeltjes en spulletjes in te verpakken.
- er is noppenfolie gekocht om het huis in te verpakken.
- extra kerstversiering aangeschaft.
- leuke aanvullende dingen gemaakt bijv. het poppenhuisgedicht van Nancy op de zijgevel van het huis.
- letters geschilderd en aangebracht op het huis die waren geschonken.
- sleutelbosje gekocht en lint om het poppenhuis op een leuke manier aan de nieuwe eigenaar over te dragen.
- reservelampen aangeschaft om voorlopig voldoende daar te laten als er iets vervangen moest worden.
- verlengsnoertjes voor de kerstverlichting gekocht.
- zondagdienst verruild zodat mijn man er was omdat het huis de trap af moet.
- om het huis in te richten rijden we beiden van Almere c.q Rotterdam naar Hoorn en terug, onze auto’s lopen niet op water helaas.
En zo kan ik nog wel even doorgaan…..
Dus om nu beschuldigd te worden van bovenstaande uitlatingen…
Nu het met Fairbanks niet doorgaat, worden de spulletjes die geschonken zijn voor dit doel, teruggestuurd, deze portokosten nemen we uiteraard ook voor onze rekening omdat de mensen die dit zo vrijgevig aanboden, al kosten genoeg hadden gemaakt.
Als er mensen gedupeerd zijn, dan zijn wij dat wel. Maar niet de ontvangers van Fairbanks.
Voor de zieke mensen vinden wij het sneu maar ze wisten niet dat er een poppenhuis zou komen.
Nancy en ik zijn er nu wel klaar mee.
De positieve herinneringen zullen we onthouden, de negatieve in de prullenbak laten verdwijnen.
M.v.g. Roos Pieters-Visser